Nie każda klasa miała tyle szczęścia, by w szkolnych kronikach zachowały się jej zdjęcia. Przeglądanie tych kronik pokazuje, że czasem decydowano się po prostu na zestawienie nazwisk uczniów. To też jest pamiątka – zwłaszcza po wielu latach. To też takie swego rodzaju jedno wspólne „ujęcie” – tyle że nie w postaci fotografii, a w formie tekstu. Uchwycona chwila, w której w murach szkoły spotkały się te właśnie osoby, ci uczniowie – a także, jak w poniższym przykładzie, nauczyciele wówczas pracujący w szkole.

Dziś wymienieni na kartach kroniki uczniowie od lat są już absolwentami szkoły. Zresztą w takiej roli umieszczono ich także w kronice – choć wówczas miano absolwentów dopiero uzyskiwali. Szkoła z naszych wspomnień to też zawsze nie tylko mury, nie tylko grono przyjaciół z klasy, ale i nasi profesorowie. Każdy ma w pamięci sklejony w całość obraz i tych szklonych klas, i szkolnych przyjaciół, a także właśnie pewnego konkretnego grona naszych nauczycieli.

Lista profesorów, którą poniżej zamieszczamy, pochodzi z końca ubiegłego wieku. Zastanówcie się chwilę, które z tych osób są w Waszych wspomnieniach nierozerwalnie związane ze szkołą. I pomyślcie, których już dziś w murach tej samej szkoły na pewno nie zobaczycie. Bo w naszym życiu wszystko się zmienia. Bo ta nasza szkoła – ta właśnie, która jest dla nas „najbardziej nasza” – pozostała już tylko w naszych wspomnieniach. Choć gmach i genius loci trwają do dziś, choć kolejnym rocznikom zapisują się tu w pamięci ich własne, wyjątkowe wspomnienia na przyszłe lata.