Cytujemy wiernie za szkolną kroniką:

1 wrzesień 1984 r. Święto Szkoły

Odbyło się uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego 1984/85. W swoim przemówieniu dyrektor Zespołu Szkół mgr M. Słaboń zaznaczył, że bieżący rok szkolny jest rokiem jubileuszu 40-lecia Liceum Ogólnokształcącego im. Wł. Broniewskiego. Ponadto poinformował, ze z dniem 1.09.1984 Studium Wychowania Przedszkolnego i Studium Nauczania Początkowego połączone zostały w jedną szkołę pod nazwą Studium Nauczycielskie w Krzepicach, a «słuchaczki» będą zastąpione «studentkami».

Obok zmiany nazwy uczących się w Studium Nauczycielskim w Krzepicach, zakomunikowano też ważną zmianę personalną:

Podczas uroczystości podziękowano za 32-letnią nieprzerwaną pracę w krzepickim liceum mgr Janowi Sikorze, który z dniem 1.09.1984 przeszedł na emeryturę. W wymienionym okresie pełnił obowiązki kierownika internatu (1963-1968), zastępcy dyrektora 1977-1984, a stale był nauczycielem PO oraz gorącym entuzjastą sportów zimowych i obronnych. Mgr Jan Sikora za swoją pracę dydaktyczno-wychowawczą odznaczony był m.innymi Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Kronikarski wpis jest uzupełniony fotografiami, z których część załączamy poniżej.

Uczniowie w czasie uroczystości.

Przemawia dyr. Marian Słaboń.

Przemawia mgr Jan Sikora.

Wręczenie legitymacji uczniom kl. I.

Występ chóru SN.

Dziś komputer to chleb powszedni, a ten duży, „nabiurkowy”, wielokrotnie ustąpił już miejsca urządzeniom bardziej miniaturowym. Nasza szkoła też kiedyś stawiała pierwsze kroki na drodze ku erze cyfrowej. I nawet szczęśliwie mamy zdjęcia z tych dni.

Oto perełka ze szkolnych kronik: pierwszy w szkole komputer! W gabinecie dyrektora. Jest… maj 1993 roku. Prawie 28 lat temu. Sprzęt obsługuje st. referent Maria Dudkowska. Z boku przygląda się dyrektor Stanisław Korzonek.

Niedługo później do szkoły trafiło też wyposażenie sali komputerowej. Pierwsze zajęcia rozpoczęły się tam we wrześniu 1993 roku. To jeszcze czasy przed upowszechnieniem słynnego systemu operacyjnego „z okienkami”.

Większość zdjęć kronikarskich sprzed lat, które zachowały się do dzisiaj, siłą rzeczy przedstawia sytuacje oficjalne. Fotografowano ważne wydarzenia w życiu szkoły, wykonywano pozowane zdjęcia grupowe klas, czasem uczniów uczestniczących w zawodach, ważnych wydarzeniach. Nawet zdjęcia z wycieczek miały charakter nieco bardziej oficjalny. Wyjątków jest bardzo mało.

To, co wspomina się najcieplej, to często sytuacje i wydarzenia, które toczyły się poza kadrem takich zdjęć. Ten bardziej osobisty, nieoficjalny wymiar codzienności uczniów pozostał więc najczęściej tylko w ich wspomnieniach.

Ale mamy szczególny wyjątek. I to z lat, gdy nasza szkoła działała jeszcze w gmachu przy krzepickim rynku.

Kolega Krzysztof Jan Siwek pisze: „Miałem to szczęście, że posiadałem wspaniały aparat fotograficzny Rolleiflex 6×6. Stąd moje zdjęcia”. I dzieli się bezcennymi pamiątkami. W tym zdjęciami wykonanymi w tych właśnie sytuacjach nieformalnych. Jak… w grupie kolegów kryjących się „z dymkiem” na szkolnym dziedzińcu. Są tu i takie wyjątkowe pamiątki, jak wykonane w prywatnych sytuacjach zdjęcia będącego już na emeryturze Dyrektora Profesora Aleksego Ryły. To zdjęcia, które pozwalają zobaczyć nieco z życia szkoły sprzed ponad sześćdziesięciu lat. I zobaczyć to pełniej niż umożliwiają to tylko zdjęcia ze szkolnych kronik.

Kolega Krzysztof umieścił już wiele z tych zdjęć na naszym profilu na Facebooku. Zbieramy je świadomie w jednym miejscu, by były łatwiej dostępne, by nie umknęły też nikomu, kto korzysta z internetu poza tą platformą społecznościową.

Opisy zdjęć pochodzą z wpisów na Facebooku.

(Dyrektor Aleksy Ryło na emeryturze. Z ukochanym psem Burkiem. Życzeniem moich Rodziców było, by te 5 domków stanowiących starą szkołę, służyło emerytowanym pedagogom. I tak państwo Ryłowie zamieszkali w domku sąsiadującym (czwartym, w piątym mieszka pani Nicpoń), w pierwszych dwóch istniało przedszkole. To moje zdjęcie zostało wykorzystane w rocznicowej publikacji o historii Liceum.)

(Pani Barbara Ryło podczas Świąt Wielkanocnych w moim domu.)

(Wycieczka do Poznania z prof. Myszczyńską, chyba 1960 r.)

(Wycieczka do Poznania.)

(Wycieczka do Poznania.)

(A to my z najwspanialszym gronem pedagogów.)

(Zdjęcie mojej klasy z 1960 r.)

(1960 rok, na podwórku liceum moje koleżanki z klasy, w tle stojaki na rowery – młodzież dojeżdżała codziennie po kilkanaście kilometrów.)

(Palacze w kibelku liceum.)

(Bogdan Majorek, Stach Jędrysiak, Mietek Moczek – 1960 r.)

Tym razem sięgamy do kronik z lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku.

23-26 października 1977 roku klasa IVc wzięła udział w wycieczce na Wybrzeże Gdańskie. Kierownikiem wycieczki był dyrektor do spraw wychowawczych – prof. Jan Sikora. Tyle w lakonicznym kronikarskim wpisie.

Jest też bezcenne po upływie lat zdjęcie.

Kronikarskie zapiski pozostawiła po sobie także mała społeczność internatu, który przez lata działał przy naszej szkole.

Na początku września 1983 roku w internacie zaszły zmiany. Funkcję kierowniczki objęła mgr Janina Kała, a dotąd wykonująca te zadania mgr Zofia Słaboń przeszła na etat nauczycielski w szkole (wielu pamięta ją zresztą jako panią profesor od biologii). Młodzieżą w internacie, obok nowej kierowniczki, opiekowali się także wychowawcy – wówczas 7 osób.

W tym samym czasie w internacie zamieszkiwało 102 wychowanków. Większość z nich – 70 osób – to słuchaczki działającego u nas wtedy studium nauczycielskiego. 32 wychowanków było uczniami liceów: ogólnokształcącego i rolniczego. To była grupa 25 dziewcząt i 7 chłopców.

Mamy zdjęcie kilkudziesięciu wychowanków internatu z roku szkolnego 1983/1984.

Mamy też pytanie: kogo rozpoznajecie? A może rozpoznajecie siebie?

To karta z mającej grubo ponad pół wieku kroniki SKS LO Krzepice. Wybraliśmy tym razem akurat tę jedną, bo zebrano na niej najlepsze wyniki w dyscyplinach lekkoatletycznych z lat 1962-1964. Sport w naszej szkole zawsze zajmował ważne miejsce. Czy patrząc na te szkolne rekordy – z początku lat 60. ubiegłego wieku – potraficie je odnieść do tych, które ustanawiano w Waszych latach?

Zapiski dotyczące sportowego życia szkoły przed sześćdziesięcioma laty są dość liczne. Będziemy do nich wracać od czasu do czasu. Zresztą… zachowały się nie tylko cyfry, notatki. Są też zdjęcia.

Kroniki naszej szkoły są bogate. Jej mury opuściło już kilkadziesiąt roczników absolwentów. Wśród nich tak samo ważne miejsce zajmują te z nich, które zdawały maturę pół wieku temu i dawniej, te ze szczególnych lat historycznych zmian ustrojowych i te, które uczyły się tutaj już w XXI wieku.

Nie w każdych czasach fotografia była dobrem tak łatwo dostępnym, by z każdego z lat istnienia naszej szkoły zachował się do dziś spory zapas zdjęć. Nieraz też czas okazał się dla tych materiałów mniej łaskawy. Czasem kronikarz prowadził zapiski sumiennie i pozostawił na pamiątkę obszerne zbiory, czasem tych bezcennych po latach materiałów jest mniej. Stale poszerzamy bazę skarbów kronikarskich z dziejów naszej szkoły. Absolwentów mamy wielu. Liczymy więc, że ktoś zechce też podzielić się własnymi zbiorami. Taka chwila ciepłych wspomnień, którą potrafi zapoczątkować zdjęcie sprzed lat, jest bezcenna. Wie to każdy, kto jej doświadcza. Czekamy więc – jeśli Koleżanki i Koledzy będą mieć taką wolę – na materiały. Można nam je przesłać przez Facebooka, bo to dziś chyba najbardziej wygodne. Zresztą… mamy już trochę takiej korespondencji i bardzo za nią dziękujemy. W imieniu całej naszej szkolnej braci – wszystkich roczników!

Ten wpis ilustrujemy zbiorowym portretem jednego rocznika. To klasy kończące naukę w liceum w 2002/2003 roku.

Nasi Profesorowie.

Życzliwi przewodnicy pierwszych przygód z poważną nauką. Osobowości, które potrafiły zainspirować, a nawet pchnąć ku nowym pasjonującym zainteresowaniom, ku przyszłym zawodowym wyborom. Autorytety, których wzór zdarzało się nieraz naśladować w dorosłym już życiu. Przede wszystkim też zwykli, ciepli ludzie. Po latach w zasadzie ma się pewność, że nawet gdy ganili, to z troski i przekonania, że stać nas na więcej.

W gronie Profesorów naszej szkoły każdy absolwent ma z pewnością własnych faworytów. Warto się dzielić takimi wspomnieniami, warto dokumentować nimi rolę, jaką Oni potrafili odegrać w naszych życiowych wyborach. Dla nauczyciela mało jest rzeczy tak cennych, jak uznanie i wdzięczność ucznia. I ciepłe wspomnienie po latach. Każdym można się podzielić choćby tutaj.

To zdjęcie przedstawia Profesorów naszej szkoły z roku szkolnego 1994/1995. Możemy wspólnymi siłami podpisać tę fotografię ich nazwiskami. Bo przecież z pewnością pozostają w naszej pamięci.

Profesorowie 1994/1995

To miejsce powinien kojarzyć każdy. Choć z pewnością kolejne roczniki zapamiętały detale, które różnią się od współczesnych. To zdjęcie zostało wykonane podczas X Zjazdu Absolwentów. W 2015 roku. Na pewno sala wygląda inaczej niż choćby kilkadziesiąt lat temu. W końcu nasza szkoła rozwija się stale, poprawia się jej infrastruktura. Ale nie o tym tutaj.

Ta sala gimnastyczna w ciągu długich lat miała wielu swoich bohaterów. Tych, którzy swymi sportowymi talentami pomagali zdobywać trofea, wygrywać zawsze pasjonujące międzyszkolne mecze, podnosić prestiż naszej szkoły. Albo po prostu triumfować w szkolnych mistrzostwach, w których rywalizowały ze sobą różne klasy. To przecież też były zwykle boje rozgrywane z największą powagą.

Sięgnijcie do własnych wspomnień. Przypomnijcie nam wszystkim sportowych bohaterów sprzed lat. Niech wrócą tamte emocje. Napiszcie kilka słów.